لکه ښارو په بلۍ راغلې ګاونډۍ
ما نه دې زړګی وړی دی د ګل غوټۍ
٭٭٭
سره لوپټ دې په اوربل ده اداګانې کوي
په سترګو ، سترګو کې د مینې خندا ګانې کوي
په غونډه پزه دې مزه کوي نتکۍ
ما نه دې زړګی وړی دی د ګل غوټۍ
٭٭٭
مه کوه داسې ادا ګانې لیونی به مې کړې
د محبت په لمبو سوی سپیلنی به مې کړې
دا سې خواږه نازونه مکړه لیونۍ
ما نه دې زړګی وړی دی د ګل غوټۍ
٭٭٭
داسې چې ورکه یې د ځانه ګلې ورک به مې کړې
مینه رسوا نکړې د باد د بڼې سپک به مې کړې
ته یې ښکلا د عالمزیب د شاعرۍ
ما نه دې زړګی وړی دی د ګل غوټۍ
ما نه دې زړګی وړی دی د ګل غوټۍ
٭٭٭
سره لوپټ دې په اوربل ده اداګانې کوي
په سترګو ، سترګو کې د مینې خندا ګانې کوي
په غونډه پزه دې مزه کوي نتکۍ
ما نه دې زړګی وړی دی د ګل غوټۍ
٭٭٭
مه کوه داسې ادا ګانې لیونی به مې کړې
د محبت په لمبو سوی سپیلنی به مې کړې
دا سې خواږه نازونه مکړه لیونۍ
ما نه دې زړګی وړی دی د ګل غوټۍ
٭٭٭
داسې چې ورکه یې د ځانه ګلې ورک به مې کړې
مینه رسوا نکړې د باد د بڼې سپک به مې کړې
ته یې ښکلا د عالمزیب د شاعرۍ
ما نه دې زړګی وړی دی د ګل غوټۍ
No comments:
Post a Comment